Żyrardów pamięta o Żołnierzach Wyklętych
Pandemia uniemożliwia organizowanie obchodów świąt państwowych zgodnie z tradycją w formie uroczystych apeli, z udziałem licznie zgromadzonych mieszkańców. Nie oznacza to jednak, że Żyrardów nie pamięta o bohaterach, którym zawdzięczamy życie w wolnym, suwerennym i demokratycznym kraju. W przeddzień Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych Prezydent Miasta Żyrardowa Lucjan Krzysztof Chrzanowski wraz z przewodniczącym Rady Miasta Ryszardem Mirgosem uczestniczyli we mszy św. w intencji Ojczyzny odprawionej w Kościele pw. Matki Bożej Pocieszenia.
1 marca 1951 r., w więzieniu mokotowskim wykonano wyrok śmierci członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce – będących ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami walki o wolność i niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją.
Podczas nabożeństwa Prezydent w kilku zdaniach przywołał pamięć o Żołnierzach Wyklętych, ich zasługach dla kraju, niezłomnych postawach, niezgodzie na powojenny sowiecki reżim w Polsce, umiłowaniu Ojczyzny i wreszcie cenie, jaką ponieśli walcząc do końca o wolność narodu polskiego. Niestety oni sami wolności tej nie doświadczyli. 1 marca 1951 r., w więzieniu mokotowskim wykonano wyrok śmierci na ostatnich Żołnierzach Wyklętych, członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce – będących ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami walki o wolność i niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją.
Po nabożeństwie przedstawiciele Samorządu Miasta Żyrardowa oraz delegacje lokalnych organizacji społecznych oddali hołd Żołnierzom Wyklętym, składając kwiaty w miejscach tradycyjnie odwiedzanych z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych – przy Pomniku Żołnierzy Armii Krajowej oraz przy tablicy ku czci polskich patriotów, umiejscowionej na budynku przy ul. Armii Krajowej 2, gdzie w latach 1945-1951 mieścił się w Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Tu byli więzieni i poddawani represjom polscy patrioci sprzeciwiający się komunistycznemu systemowi.
